Wsparcie rówieśnicze

Wsparcie rówieśnicze: różnicowanie osób z chorobą psychiczną

   

Wsparcie rówieśnicze odnosi się do osób mających takie same problemy, pomagając sobie nawzajem. Koncepcja wsparcia rówieśniczego jest stosowana od wielu lat wśród osób uzależnionych, na przykład w Anonimowych Alkoholach, gdzie ludzie z „doświadczeniem życiowym” pomagają innym wyzdrowieć. Wykorzystanie wsparcia rówieśniczego z osobami z chorobami psychicznymi jest nowsze, szczególnie wsparcie ze strony rówieśników w charakterze zawodowym jako część zespołu opieki psychiatrycznej.



Osoba wspierająca rówieśników to osoba, która doświadczyła wyzdrowienia po wyzwaniach związanych z używaniem substancji psychiatrycznych i / lub substancji psychoaktywnych, w wyniku czego może zaoferować pomoc i wsparcie dla wyzdrowienia innych osób. Osoby wspierające rówieśników są szkolone, aby pomagać w promowaniu ożywienia i poprawiać jakość życia osób i ich rodzin, dzieląc się swoimi historiami o wyzdrowieniu, zapewniając zachętę, wzbudzając poczucie nadziei i umiejętności nauczania.

Różnorodne nazwy / tytuły są używane dla osób świadczących usługi rówieśnicze, w tym specjalista rówieśniczy, adwokat rówieśniczy, most rówieśniczy, trener rówieśniczy, trener odzyskiwania, specjalista ds. Pomocy w odzyskiwaniu, dostawca konsumencki i inne.

Badania wykazały szereg korzyści dla osób otrzymujących wsparcie rówieśnicze, w tym mniejszą liczbę pacjentów hospitalizowanych, zmniejszone objawy, lepszą jakość życia, większą nadzieję, lepsze funkcjonowanie społeczne i mniej problemów i potrzeb. Uczestnicy zaangażowani w wsparcie rówieśnicze rzadziej identyfikują stygmatyzację jako barierę w pracy i częściej pracują. Jedną z podstawowych zalet wsparcia rówieśniczego jest możliwość zaszczepiania nadziei - przekonania, że ​​przyszłość może być lepsza i że odzyskanie jest możliwe. Jak podsumowują naukowcy Julie Repper i Tim Carter, to, co pracownicy wsparcia rówieśniczego „są w stanie zrobić z większym powodzeniem niż wykwalifikowani pracownicy, promują nadzieję i wiarę w możliwość odzyskania”

Specjaliści rówieśniczy pełnią wiele funkcji, takich jak służenie za wzór do naśladowania pokazujący, że wychodzenie z choroby psychicznej jest możliwe, ustalanie celów nauczania i rozwiązywanie problemów, pomaganie w umiejętnościach zarządzania objawami i zapewnianie różnorodnych strategii radzenia sobie.

Według danych z University of Texas w Austin od 2014 r. 46 państw miało programy szkoleniowe i certyfikacyjne. Oprócz certyfikacji państwowej dwie organizacje ustanowiły programy krajowe. Mental Health America (MHA) niedawno opracowało program National Certified Peer Specialist . NAADAC, Stowarzyszenie Specjalistów ds. Uzależnień, posiada poświadczenie certyfikowane przez specjalistę ds . Wsparcia w zakresie odzyskiwania danych na poziomie krajowym .

W 38 stanach usługi wsparcia wzajemnego są objęte przez Medicaid, zgodnie z raportem z 2015 r. Wydanym przez National Association of State Mental Health Directors. Administracja ds. Zdrowia weteranów wymaga korzystania z usług wzajemnego wsparcia w zakresie zdrowia psychicznego.

Jednym z przykładów programu równorzędnego jest program Peer Bridger nowojorskiego Stowarzyszenia Usług Rehabilitacji Psychiatrycznej. Został specjalnie opracowany, aby pomóc osobom z poważnymi chorobami psychicznymi w przejściu ze szpitala szpitalnego do powrotu do społeczności. Mosty rówieśnicze pomagają ludziom, zapewniając wsparcie emocjonalne i zachęty do wyzdrowienia i osiągnięcia celów życiowych społeczności, ułatwiając zaangażowanie w grupy wsparcia rówieśniczego, pomagając budować umiejętności i łącząc ludzi ze wsparciem społeczności i zasobami.



Rola specjalistów rówieśniczych nie była bez obaw i wyzwań. Na przykład dostawcy rówieśniczy napotykają piętno i dyskryminację związaną z wątpliwościami co do ich zdolności do pełnienia ról z powodu choroby psychicznej.

Pomimo pewnych wyzwań, osoby wspierające rówieśników odgrywają wyjątkową i skuteczną rolę w pomaganiu wielu osobom z chorobami psychicznymi w prowadzeniu produktywnego satysfakcjonującego życia. Jak zauważyła specjalistka ds. Rówieśników Emily Grossman na blogu w 2016 r . : „Nie nauczyliśmy się z podręcznika, jak pomóc ludziom odzyskać zdrowie. Nauczyliśmy się pomagać ludziom, odzyskując samych siebie. ”